1. Huraikan organisasi sosial yang wujud dalam tamadun
Mesir dan tamadun Mesopotamia.
Pendahuluan
(3 markah)
1.
Organisasi
sosial merupakan satu daripada ciri tamadun dan bermula bertapak sejak Zaman
Neolitik.
2. Kemunculan
kemewahan di bandar- bandar besar menyebabkan muncul askar-askar profesional
untuk mempertahankan bandar dari orang gasar.
3. Golongan petani wujud di lapisan paling bawah dan mereka
mengusahakan sektor pertanian.
Organisasi
sosial masyarakat Mesopotamia (10 markah)
1. Raja :
·
Berkuasa dan
mempunyai kedudukan yang tinggi.
·
Dianggap
sebagai wakil tuhan dan perlu mentadbir dan saksama.
·
Dari segi
sejarah, institusi pemerintahan beraja berasal dari jawatan gabenor (ensi),
raja (lugal), pada zaman dinasti awal.
·
Ensi dan lugal mendakwa mereka menerima mandat dan
restu dari Tuhan.
·
Mengisytiharkan
diri sebagai Tuhan.
1. Peranan raja :
- Dari segi pemerintahan dan
pentadbiran.
- Melantik pembesar dan
memberikan nasihat.
- Menyelesaikan masalah dalam
kalangan rakyat jelata.
- Menjadi ketua paderi dan wakil
Tuhan.
- Melantik pendeta.
2. Bangsawan :
- Dikenali sebagai marbanuti.
- Berkuasa dalam pemilihan calon
waris takhta kerajaan.
- Pegawai kerajaan seperti
panglima tentera, ketua pendeta dan gabenor provinsi dilantik oleh raja
dari kalangan golongan bangsawan.
- Mereka tinggal di tanah milik
sendiri atau estet besar milik raja.
- Mempunyai pekerja yang ramai.
- Memperoleh sumber kekayaan
melalui harta rampasan perang dan cukai yang dikenakan ke atas rakyat.
3. Golongan profesional :
- Dikenali sebagai ummane
yang terdiri daripada pengusaha bank, doktor, pedagang, jurutulis dan
artisan.
- Mempunyai persatuan untuk
kebajikan diri sendiri.
- Berperanan penting dalam
mengukuhkan ekonomi kerajaan.
- Pekerjaan mereka di warisi oleh
anak- anak mereka.
4. Rakyat biasa dan hamba :
- Dikenali sebagai hupshi
dan kedudukan mereka paling rendah dalam masyarakat.
- Terdiri daripada
petani, askar dan golongan hamba.
- Golongan hamba terdiri daripada tawanan
perang dan orang berhutang yang boleh dijual beli.
- Golongan hamba ini diberi layanan yang
baik, boleh memiliki harta dan mempelajari kemahiran.
- Di Babylon, terdapat golongan akyat
biasa dan miskin yang menikmati pelbagai keistimewaan yang dikenali
sebagai mushkennum.
Organisasi sosial masyarakat Mesir (10 markah)
1.
Raja dan keluarga raja :
·
Berkedudukan yang paling tinggi dan dianggap sebagai Tuhan.
·
Menjadi
ketua pendeta, ketua pentadbir dan ketua hakim.
·
Raja
dianggap lambang keadilan yang mempunyai kuasa dan kesaktian untuk melawan
kuasa jahat.
·
Raja
dianggap jelmaan Tuhan Horus semasa dinasti kedua dan keempat.
·
Dianggap
sebagai Tuhan Matahari semasa dinasti kelima.
·
Putera raja
menerima pendidikan daripada guru yang dilantik untuk mengajar matematik, seni
bina, astronomi, kesenian dan sains.
·
Putera raja
yang dewasa akan menerima latihan
ketenteraan.
·
Raja yang
berkahwin dengan adik kandungnya untuk mengekalkan kesucian keturunan.
2. Golongan bangsawan dan paderi :
·
Pegawai
tinggi kerajaan dilantik daripada golongan ini.
·
Jawatan yang
penting seperti pengurus, pegawai penguasa, pendeta dan pekerja.
·
Jawatan ini
wjud pada zaman perantaraan pertama di peringkat wilayah.
·
Raja dibantu
oleh wazir dalam mengendali kes-kes, mengawasi kerja- kerja membina dan
membaiki terusan, menjalankan banci ternakan, merekodkan banjir, mengawasi
ekspedisi diraja, memeriksa angkatan tentera, menyambut duta serta menerima
ufti dari luar negara.
·
Golongan
pendeta mempunyai hierarki sendiri terutama dalam soal keagamaan.
·
Mempunyai
pengaruh dalam pelantikan raja.
3. Anggota tentera :
·
Pekebun kecil artisan dan golongan profesional memasuki tentera
untuk membaiki status sosial mereka.
·
Tentera yang
berjaya dalam peperangan dibenarkan memiliki pembantu rumah, harta perang,
ganjaran, pangkat dan tanah dari estet raja.
4. Buruh raja :
·
Tugas utama adalah membina candi diraja.
·
Bekerja hampir sepanjang tahun.
·
Upah mereka dalam bentuk gandum dan barli.
·
Golongan ini terdiri daripada pekerja lombong, tembaga turquoise,
pekerja kuari, pekerja binaan, pengangkut air dan tukang tembikar.
·
Mempunyai
rumah berhala dan tribunal untuk menyelesaikan masalah yang dianggotai penulis,
mekanik dan isteri.
5. Petani :
·
Mereka
terikat dengan tuannya.
·
Petani yang
berkhidmat atas tanah raja diberi sediki kebebasan.
·
Pada zaman
pemerintahan kerajaan baru, petani diberikan kebebasan dan tanah oleh raja,
boleh diwarisi tanpa pindah milik.
5. Hamba :
·
Terdiri
daripada tawanan perang.
·
Pada zaman
perintahan baru, hamba berperanan penting dalam ekonomi dan sosial.
·
Mereka
bekerja di ladang yang dimiliki raja dan rumah berhala.
·
Pada zaman
Ramses II, hamba merupakan tawanan dari Syria dan bekerja dalam sektor
pembinaan.
Kesimpulan
(2 markah)
1. Setiap peringkat dalam tamadun Mesopotamia dan Mesir
mempunyai tugas dan peranan masing- masing terutamanya dalam berkhidmat untuk
negara mereka.
2. Susunan masyarakat yang sedemikian bagi kedua- dua
tamadun manggambarkan bahawa susun lapis masyarakat adalah berdasarkan kuasa,
kekayaan dan pekerjaan yang mereka lakukan atau warisi.
2. Sejauhmana
faktor politik mempengaruhi kebangkitan Srivijaya sebagai kuasa empayar dari
abad ke-7M hingga ke-13M.
Pengenalan (3 markah)
1.
Kerajaan
Srivijaya diasaskan pada tahun 434 M.
2.
Srivijaya
dalam bahasa Sanskrit bermaksud kejayaan yang gilang-gemilang.
3.
Empayar
Srivijaya muncul antara tahun607 M hingga 1025 M berpusat di Palembang,
Sumatera.
4.
Kekuasaan
Srivijaya meliputi selatan Sumatera, Pantai Barat Semenanjung Tanah Melayu
hingga ke Ligor.
Isi penting (7 isi X 3 markah)
a)) Faktor Politik (12m)
1. Kekuatan tentera
Berjaya
menakutkan musuh yang ingin menggugat pentadbirannya. Pentadbiran Srivijaya
terbahagi kepada tiga iaitu diraja, ketenteraan dan daerah. Pentadbiran
tentera diketuai oleh seorang panglima atau Pratikava.
Angkatan
tentera telah dijadikan satu cabang utama dalam pentadbirannya.
Catatan
Telaga Batu, pentadbiran Srivijaya terbahagi kepada tiga iaitu pentadbiran
Diraja, Ketenteraan dan Daerah
2. Perkahwinan politik
Melalui perkahwinan politik antara anak raja yang boleh dianggap
mampu menggugat kekuasaan kerajaan.
Samara Tungga mengahwinkan puterinya, Pramodha Wardhani dengan
raja keturunan Dinasti Sanjaya, Rakai Pikatan bagi mengukuhkan empayarnya.
3. Mempunyai
struktur pentadbiran yang baik dan teratur
Kerajaan
diketuai oleh pemerintah yang bijak.
Mengamalkan
hierarki dalam pentadbiran yang melibatkan pentadbiran Diraja, pentadbiran
tentera, dan pentadbiran daerah.
4. Hubungan luar
Mempunyai
hubungan diplomatik dengan China mula terjalin antara tahun 992 M hingga 1028
M.
Hubungan
diadakan dengan menghantar ufti dan duta ke negara China.Hubungan dengan China
telah menaikkan imej dan pengiktirafan serta perlindungan China.
Hubungan
yang baik telah memberi keyakinan kepada para pedagang untuk berdagang di
Srivijaya.
5. Dasar perluasan kuasa ke atas
kerajaan-kerajaan sekitar
Penguasaan ke atas kerajaan-kerajaan sekitar seperti Kerajaan
Melayu-Jambi, Kedah, Bangku, Tulang Bawang, Minang, Tarimanag dan Langkasuka,
bermakna Srivijaya berjaya menguasai Selat Sunda dan Selat Melaka.
Pengawalan Selat Sunda dan Selat Melaka serta kerajaan-kerajaan
sekitar, membolehkan Srivijaya berkembang dari segi perdagangan dan muncul
sebagai kuasa laut yang kuat.
Faktor-faktor lain
6. Peranan orang laut
Orang laut dilantik sebagai tentera oleh raja srivijaya. Mereka
mampu menyelesaikan masalah lanun dan menggalakkan kapal dagang singgah di
pelabuhan Srivijaya, terutama pedagang dari China.
Kejayaan kerajaan Srivijaya mengatasi ancaman lanun menarik minat
China untuk mengadakan hubungan dengan Srivijaya.
Kerajaan Srivijaya telah dijadikan kuasa tambahan kepada China
untuk menjaga keamanan diperairan bagi pihak Maharaja China.
7. Menguasai laluan perdagangan di Selat Sunda
dan Selat Melaka
Srivijaya sebagai pusat thallasocracy dengan pelabuhannya
berfungsi sebagai tempat persinggahan, pengumpulan dan pengedaran barang.
Dapat menguasai perairan di laut Nusantara Barat, mengawal lalu
lintas Selat Melaka, Selat Sunda dan Laut China Selatan.
Dapat memungut cukai daripada kapal dagang
yang melalui Selat Melaka dan Sunda.
Menguasai
hasil keluaran dari kawasan perdalaman di sumatera dan Tanah Melayu seperti
rempah ratus, cendana, gaharu dan ubat-ubatan.
Kegemilangan
Srivijaya bergantung kepada kekuatan perdagangannya.
8. Sebagai
Pusat Pengajian Agama Buddha
Muncul sebagai pusat penyebaran agama Buddha bertaraf antarabangsa
di Asia Tenggara.
Ibu kotanya Palembang memainkan peranan sebagai pusat kebudayaan
dan keagamaan.
Pembinaan candi sebagai lambing agama Buddha, di Dataran Kedu, di
Kalasan dan di Prambangan pada zaman kerajaan Sailendra.
Candi terkenal ialah Candi Borobudor.
9. Peranan dinasti Sailendra
Sailendra bermaksud raja di gunung.
Raja pertama
dan kedua dinasti merupakan raja-raja yang gagah dan besar kekuasaannya.
Raja
Sailendra yang kedua, digelar Sang Rama Dhanamjaya yang bermaksud pembunuh wira
musuh kerana kejayaannya mengalahkan musuh.
Cerita mitos
tentang kekuatan raja juga membantu menggerunkan musuh dan berjaya menundukkan
kerajaan-kerajaan kecil.
10. Peranan I-Tsing
I-Tsing bertanggungjawab melaporkan keistimewaan Srivijaya sebagai
pusat agama Buddha.
I-Tsing
berjaya menarik sami Buddha untuk belajar di Srivijaya seperti Hui Ning dan
Atisa.
Kesimpulan
(1 markah)
1. Kemunculan
empayar Srivijaya bergantung kepada beberapa factor yang saling berkaitan.
2. Namun
begitu akhirnya empayar Srivijaya juga mengalami kemerosotan sehingga kuasanya
diambil alih oleh Majapahit.
3.
Bincangkan idea-idea Kautilya dalam karyanya Arthasastra
untuk membantu pemerintah mengukuhkan kuasa.
Pengenalan (3M)
1.
Kautilya
merupakan seorang Brahmin dan menjadi Ketua Menteri kepada Chandragupta Maurya.
Kautilya hidup pada masa dinasti awal empayar Maurya di utara India. Beliau
dikenali juga sebagai Chanakya atau Vishnugupta.
2.
Karya
Arthasastra ( Science of Gain of Power ) yang dihasilkan pada abad ke-3M
merupakan buku tentang hal ehwal ketatanegaraan,pentadbiran diplomasi,
peperangan dan ekonomi.
3.
Melalui
karya ini, Kautilya telah mengemukakan pelbagai strategi dan kaedah dalam
peperangan untuk membantu pemerintah mengukuhkan kuasa.
Isi- Isi (7 isi x 3M
= 21M)
1.
Menggariskan
peranan pemerintah dan hubungan diplomatik. Beliau menggariskan enam pekara
untuk berbaik-baik dengan negara luar.
a.
Mementingkan
keamanan iaitu saman iaitu perdamaian dengan musuh yang lemah.
b.
Persediaan
untuk berperang.
c.
Membiarkan
musuh melancarkan serangan pertama.
d.
Bersekutu
dengan musuh.
e.
Mengamalkan
dasar duaan iaitu bersekutu dengan musuh dan melancarkan serangan ke atas musuh
lain.
f.
Melancarkan
serangan pertama.
2. Menggariskan peranan pemerintan untuk
mencapai kemenangan.
- Memujuk
musuh dengan rasuah atau dana dan perbincangan.
- Mencetuskan
persengketaan.
- Menanamkan
benih-benih permusuhan.
- Melancarkan
peperangan terakhir jika semua strategi dirancang gagal.
3. Mempengaruhi tindakan raja hindu dan
pahlawan Marathas.
a.
Beliau
menjadikan peperangan ada kaitan dengan unsur spiritual dan upacara keagamaan
Hindu iaitu mengelakkan ‘kelahiran semula’ jika beroleh kemenangan melalui
peperangan seperti yang disarankan oleh agama Hindu.
4. Peranan / dasar pemerintah terhadap musuh
- Karyanya
menyarankan seseorang pemerintah atau putera yang ingin berjaya mesti
mengetahui kekuatan tenteranya dan kelemahan tentera musuh sebelum
melancarkan kempen ketenteraan.
- Pemerintah
dibantu oleh pahlawan-pahlawan dan pasukan tentera terlatih.
5. Peranan pemerintah menjamin kesejahteraan
rakyat
- Pemerintah
perlu mengelakkan peperangan untuk memastikan keselamatan rakyat.
- Pemerintah
mesti mengambil kesempatan melakukan kemahiran tipu muslihat serta
berkomplot menggunakan perisik, pelacur, merasuah pegawai, merasuah tukang
masak dan seluruh ahli istana daripada menggunakan kegagahan dan
kehandalan.
6. Pemerintahm menjalankan dasar kekejaman dan
bijak
- Untuk
menghadapi musuh, bheda digunakan iaitu cara melaga-lagakan musuh
dengan menimbulkan isu-isu sensitif.
- Raja
menunjukkan kekejaman untuk menakutkan tentera musuh serta menggunakan
kekerasan konsep danda iaitu kayu atau besi yang kuat ke atas orang
jahat dan musuh.
7. Kautilya memperkenalkan teori mandala.
- Menurutnya
pemerintah mesti bijak mencari kawan dan berbaik-baik dengan musuh negara
yang akan diperangi. Apabila peperangan berlaku, sudah tentu musuh tersebut
akan membantu kita.
8. Arthasastra
mencadangkan supaya pemerintah mewujudkan badan pengintipan untuk mencari
rahsia dan menyampaikan maklumat kepada pemerintah.
9. Melalui karya ini,
Kautilya telah menyatakan bahawa dunia ini penuh dengan kejahatan. Jadi, orang
yang kuat tidak pernah berasa belas kasihan kepada yang lemah. Oleh itu raja
yang bersikap jujur dan bersimpati kepada musuh dianggap bodoh kerana raja
berkenaan akan mudah dikalahkan oleh musuh-musuhnya.
10.Kautilya juga
menyarankan supaya seseorang raja tidak boleh mempercayai sesiapa termasuk anak
dan isteri kerana mereka boleh menjadi ejen kepada pihak musuh yang boleh
menjatuhkan kuasa raja. Makanan raja hendaklah diuji terlebih dahulu kerana
bimbang makanan itu mengandungi racun.
Kesimpulan (1 Markah)
-
Apa sahaja yang berkaitan
Bandingkan sistem ekonomi pada zaman pertengahan
awal di Barat dengan sistem ekonomi Tanah Arab sebelum Islam.
Pendahuluan (3 markah)
1.
Latar belakang Zaman
Pertengahan Awal di Eropah :
· Zaman
selepas runtuhnya Empayar Rom
(abad ke-5M)
· Terbahagi kepada dua : zaman pertengahan awal yang
wujud antara abad 5M hingga 10M (Zaman
Gelap Eropah / Dark Ages) dan zaman pertengahan akhir yang wujud antara abad
ke11M hingga 15M (Zaman Moden Awal).
· Zaman Gelap berlaku perpecahan politik, kemerosotan
ekonomi dan kongkongan gereja.
2.
Latar belakang Zaman Jahiliyah di Tanah
Arab :
· bermula selepas kerutuhan empangan Maarib di Yaman
dan berkembang di antara tahun 300M hingga 610M.
3.
Kedua-dua tamadun ini mempuyai kegiatan
ekonomi tersendiri mengikut keadaan dan
kesesuaian setempat.
Isi-Isi Utama
Sistem Ekonomi di Tanah Arab (10 markah)
1. Aktiviti utama di Tanah Arab sebelum kedatangan
Islam ialah perdagangan yang
melibatkan golongan Arab Hadhari.
Aktiviti pertanian menjadi kurang
penting selepas runtuhnya Empangan Ma’arib. Ketiadaan sistem pengairan
yang baik dan penjajahan kawasan
pertanian oleh kuasa lain telah
menyebabkan penduduk Tanah Arab menumpukan aktiviti perdagangan untuk menampung
kehidupan. Kota-kota seperti Makkah, Hirah dan Ghassan telah menjadi pusat
perdagangan penting di Tanah Arab. Perdagangan
antarabangsa juga telah wujud
antara Tanah Arab dengan Eropah, China, India, Parsi dan Afrika.
2. Contoh bahan-bahan perdagangan Tanah Arab adalah rempah, arak, madu, dan
anggur. Rempah merupakan bahan
perdagangan penting.
3. Kepentingan aktiviti perdagangan dapat dilihat
dengan kewujudan banyak pasar di Tanah Arab. Contohnya pasar Ukaz di pekan
Majad, pasar Zul Majad berhampiran dengan Ukaz dan pasar Nazat di Khaibar. Pasar-pasar ini dibuka pada
tarikh dan bulan-bulan tertentu. Misalnya pasar Zumatul Jalalal dibuka pada
bulan Muharam, pasar Suhan dibuka pada bulan Rejab. Manakala pasar Daba pula
dibuka pada bulan Rejab dan Syaaban.
4. Namun, aktiviti perdagangan telah terjejas akibat
peperangan dan perbalahan yang sering berlaku antara kabilah-kabilah di Tanah
Arab. Manakala golongan Arab Badwi yang hidup berpindah-randah mengamalkan
sistem ekonomi yang primitif seperti menternak unta, kambing, dan biri-biri.
Cara hidup nomad mereka menyukarkan mereka untuk mengamalkan sistem
ekonomi lebih moden .
Sistem Ekonomi Zaman Pertengahan Awal di Barat (10
markah)
1. Sementara itu,
keadaan huru-hara atau anarki yang berlaku di zaman pertengahan awal selepas
kejatuhan Empayar Rom telah menghalang perkembangan aktiviti perdagangan. Maka
pada masa ini aktiviti pertanian menjadi
aktiviti ekonomi utama oleh yang demikian, tanah menjadi sumber ekonomi yang
penting. Masyarakat pada zaman ini adalah masyarakat feudal di mana semua
golongan mempunyai peranan yang tertentu.
2. Di bawah raja, wujud golongan bangsawan yang
mempunyai gelaran tertentu seperti Count,
Lord
dan sebagainya. Dalam usaha mengekalkan kedudukan mereka, golongan raja
menyerahkan tanah kepada golongan bangsawan. Sebagai balasan, golongan raja ini
menerima hasil pertanian dan bantuan ketenteraan daripada golongan bangsawan.
Golongan bangsawan yang mendapat pajakan tanah daripada raja adalah bebas dalam
menguruskan tanah mereka. Terdapat juga situasi di mana pemegang tanah
atau vassal
yang akan menyerahkan sebahagian tanah mereka kepada golongan bangsawan
lain. Hubungan antara kedua pihak adalah seperti hubungan antara penyewa tanah
(bangsawan) dengan tuan tanah (raja).
3. Tanah-tanah golongan bangsawan ini diusahakan oleh golongan serf. Pada
masa ini ekonomi wang belum diamalkan,
oleh itu serf diberi sebidang tanah kecil untuk menampung
keluarga dan sebagai balasan, mereka dikehendaki mengerjakan tanah golongan
bangsawan. Dalam sistem feudal, golongan serf terperangkap dalam peranan sebagai golongan
petani manakala peluang mobiliti sosial tidak wujud sama sekali.
4. Dalam ladang-ladang yang dikenali sebagai Manor
terdapat pengasingan yang jelas antara golongan bangsawan dan serf.
Rumah-rumah golongan bangsawan biasanya terletak di atas bukit dan rumah
golongan serf pula terletak di kawasan
lembah. Setiap manor didirikan gereja. Golongan bangsawan dengan
pengaruh gereja telah mengongkong golongan serf menjadi sumber tenaga buruh yang
penting.
5. Tanaman utama yang diusahakan adalah gandum yang
diusahakan dengan kaedah pertanian secara tanah lapang. Segala keperluan
golongan serf dihasilkan oleh mereka sendiri. Pada zaman
pertengahan awal, aktiviti perdagangan tidak wujud sama sekali.
Kesimpulan (2 markah)
1. Keadaan geografi dan pentadbiran serta politik
telah memberi kesan ke atas corak akhir ekonomi di Tanah Arab dan Eropah.
2. Keadaan geografi yang tidak sesuai untuk pertanian
dan sistem pengairan yang terjejas dengan keruntuhan empangan Ma’arib
menyebabkan masyarakat Tanah Arab menumpukan perhatian dalam aktiviti
perdagangan. Manakala di Eropah memperlihatkan penglibatan masyarakat dalam
bidang pertanian.
3. Apa-apa yang berkaitan
No comments:
Post a Comment